Στόχος όλων όσων πιστεύουν στον αληθινό Θεό είναι να αξιωθούν να σταθούν μπροστά Του, την ημέρα της συνάξεως του λαού του Θεού, και να ακούσουν την γλυκιά του φωνή να λέει προς όλους τους δικούς Του: ‘’Εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ, εις τα ολίγα εστάθης πιστός, επί πολλών θέλω σε καταστήσει, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου,’’ και να εισέλθουν μαζί Του στη Βασιλεία των Ουρανών, γενόμενοι μέτοχοι της Αιωνίου ζωής και Κοινωνοί Θείας φύσεως.
Ο στόχος είναι υπέροχος και μοναδικός, αλλά προϋποθέτει σαφή επιλογή πορείας από τον καθένα, για να επιτευχθεί. Ο κάθε άνθρωπος καλείται να διαλέξει ή τον Χριστό ή τον κόσμο. Ο Χριστός είναι η ζωή. Ο κόσμος είναι θάνατος. Ο κόσμος είναι ο φαρδύς και εύκολος δρόμος που τον ακολουθούν οι πολλοί. Ο Χριστός είναι η στενή πύλη και ο δύσκολος δρόμος που τον ακολουθούν οι λίγοι, αλλά και οι αποφασισμένοι γι’ αυτό.
Όποιος επιθυμεί πραγματικά να δει μια μέρα το πρόσωπο του Άγιου Θεού πρέπει να διαλέξει τον Χριστό, γιατί Αυτόν έχρισε και έθεσε ο Θεός Σωτήρα όλου του κόσμου. Ο Χριστός ως επιλογή πιστοποιείται από το ξεχωριστό περπάτημα του πιστού ανθρώπου μέσα στον κόσμο, όχι όμως κατά το φρόνημα και τις παραδόσεις του, αλλά κατά το Λόγο του Θεού. Αυτό το περπάτημα, είναι η αγία οδός της αιώνιας ζωής και όποιος περπατάει σε αυτήν, ξεχωρίζει από τους άλλους ανθρώπους γιατί έρχεται ο Θεός και κατοικεί μέσα στην καρδιά του και τον καθιστά ‘‘δια του Αγίου Πνεύματος’’ Άγιο.
Έτσι και μόνο έτσι ο αγιασμένος άνθρωπος, από τον Θεό, θα αξιωθεί να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού, καθώς τήρησε καθαρή την καρδιά του από τα μολύσματα του επίγειου τούτου κόσμου, καθώς μας το λέει και ο λόγος του Θεού: ‘’Ζητείτε την ειρήνη μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον.’’ (Εβραίους ιβ΄ 14)
Μακάριοι, λοιπόν, όλοι εκείνοι που φρόντισαν και αγωνίστηκαν να τηρήσουν την καρδιά τους καθαρή μέχρι το τέλος, γιατί έτσι θα μπορέσουν να δουν το πρόσωπο του Θεού, που είναι ‘’η Ζωή η Αιώνιος’’ και θα αξιωθούν να ζουν μαζί Του στους νέους ουρανούς και τη νέα γη, που αυτός έχει ετοιμάσει για τα λυτρωμένα παιδιά Του. (Ιωάννης ιζ΄ 3)